Siyahtı Gece

Tam karanlık kucaklamamıştı daha genç kadını

İltimas haliydi besbelli arada ışıklar vardı beyaz aydınlatan

Belki de kadın ondan cesur olmuştu

Belki oydu onu korkutmadan iskeleden ayaklarını suya sarkıttıran

Siyah elbiseyi gecenin rengine inat mı giymişti

Kim daha kara misali

Zaten saçlar belde üstelik siyah değil miydi?

İskele tahta

Su soğuk

Hava nemli

Tam kâbus modeli gecede bu kadın kimin kimsesi veya kimin nesiydi

Yâda ne işi vardı ha koptu kopacak fırtına öncesi bu tahta iskelede

Hatta niye bu kadar hüzünle bakıyordu siyah sulara

Bu manzara izleme isteği değildi ki

Karanlıkta hangi panorama onu cezbetmişti ki

Yakamozlar bile gitmişti

Ayın peşine takılmışta terk etmişti bu izbe karanlığın sonsuzluğu gibi görülen yerden

İyi ya, diyorum ya o zaman bu kadın ne yapar burada

Bu soğuk

Bu karanlık,

Bu nemli yerde

Üstelik seslerde ağır

Uzaklardan bir iki ciyaklayan martı sesi

Kulağı rahatsız edermişçesine çırpındıkça çırpınan suyun deniz modelinin hareketli hali olan dalga sesi

Kadın hareketsiz

Belli aklı da öyle

Gözlerinde yaşlarda yok

Dudaklarında tebessümün olmadığı gibi

Kadın durgun

Kadın ölgün

Hareketsiz

Sona yumuşacık bir hareket

Kadın suda

Karanlığın içinde bir karanlık yavaşça yok oldu.

Bir ses daha geldi

Bu ses daha yüksek, daha güçlü daha heyecanlı

O ne?

Kara bulutlar gidiyorlar

O ne?

Ay topladı eteklerindeki ışıkları yakamoz yaptı hallerini aldı getirdi.

Bir adam beyaz gömlek

Kucağında siyahlı kadın

Kadın son anda derin bir nefes ve

Adam gülümsedi

Ve dedi ki

Geçiyordum gördüm.

Ve kurtardı.

Kimlerin hayatlarına son anda giren birileri olmaz ki. Tam bitti artık yok dediğimizde biri gelir bazen bir söz söyler bazen bir hareket yapar bazen de bir kapı açar.

Umut her zaman vardır

Ne kadar kara olursa olsun aydınlatacak biri gelir.

Ve deriz ki;

O gün başladı aslında yeni hayatım

Ve sen Hoş geldin:

Nazan Şara Şatana